Divination & Theurgy in Neoplatonism

A new book is out which may be of interest to readers which examines divination and theurgy in Neoplatonism. The book is authored by Crystal Addey and a full review (by Ilinca Tanaseanu-Doebler) was recently posted at the Bryn Mawr Classical Review.

Here is a brief excerpt of the review:

"The study offers a good overview of the ongoing discussion about ritual and religion in early Neoplatonism. Its perspective offers a fresh approach to the general question of theurgy and philosophy by focusing on a specific complex of ritual practices. Thus, it enables a more nuanced discussion and a better understanding of the detailed workings of Neoplatonic discourse on rituals."

Via AncientEsotericism.org :: Network for the Study of Esotericism in Antiquity

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ

Μορφή ιερέα που αποδίδεται στον Ιουλιανό.

«Οι ανθρώπινοι όμως πολιτισμοί είναι εύθραυστες οντότητες υποκείμενες σε διαρκείς προκλήσεις, ενώ η Αδράστεια καραδοκεί στήνοντας τους παγίδες. Αν δεν κατορθώσουν να ανταποκριθούν στις πιέσεις που τους κυκλώνουν μένοντας πιστοί στο πνεύμα της παράδοσής τους, τότε οι πολιτισμοί αρχίζουν να εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα κόπωσης και νόσου. Για τον Ιουλιανό η ύπαρξη μιας πλατωνικής Ιδέας –ενός αιώνιου προτύπου– για κάθε επίγειο πολιτισμό, και η αυτονόητη ευθύνη του έθνους να μείνει πιστό σ’ αυτό το πρότυπο, αποκλείουν την έννοια της παρακμής ως αναφαίρετου επακόλουθου της ιστορικής εξέλιξης. Αν η ιστορία της ανθρωπότητας βρίθει από παραδείγματα πολιτισμών που δεν κατόρθωσαν να διατηρήσουν την επαφή με την παράδοσή τους, αυτό οφείλεται σε παραβάσεις και εγκλήματα που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Σύμφωνα με την ανάλυση του Ιουλιανού, τα άτομα που, εθελημένα ή αθέλητα, προσβάλουν την εθνική τους παράδοση είναι οι τραγικοί ήρωας που με τις πράξεις τους επισύρουν στον εαυτό τους, στους απογόνους, αλλά και σε ολόκληρο το έθνος τους την ουράνια νέμεση. Αλλά σ’ αυτό το δράμα της ανθρώπινης ιστορίας υπάρχει πάντα η δυνατότητα κάθαρσης. Συχνά, την κρίσιμη ακριβώς στιγμή, εμφανίζεται ο λυτρωτής που θα σώσει τη φυλή του από την καταστροφή εναποθέτοντας τον κλονισμένο της πολιτισμό πάνω στα αρχικά θεμέλιά του».

Πολύμνια Αθανασιάδη, Ιουλιανός. Μια Βιογραφία, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2005, 235.         

New Journal: Studies in Late Antiquity

Studies in Late Antiquity: A Journal
eISSN: 2470-2048
Elizabeth DePalma Digeser, Editor

Studies in Late Antiquity: A Journal (SLA) is a new online quarterly journal published by the University of California Press. The journal is scheduled to launch in February, 2017.

SLA aims to publish scholarship on a wide range of topics pertaining to the world of Late Antiquity (150 – 750 CE). A defining focus of the journal is fostering multi- and interdisciplinary research that emphasizes the interconnectedness of the Mediterranean with other parts of the late ancient world. Comparative and methodologically innovative papers are especially welcome.

SLA encourages submissions from scholars working in the following regions and languages therein during the period 150-750 CE:

Africa, Anatolia, Arabia, the Baltic, the British Isles, Central and Western Asia, China, Europe, India, the Mediterranean, Persia, Scandinavia

SLA welcomes contributions that explore the following fields and topics:

Archaeology, Cultural Geography (including Cartography), Economics, History (including Cultural History), History of the Arts (including Architecture, Art, and Music), Law, Literature and Rhetoric, Material Culture (including Codicology, Epigraphy, Numismatics, and Papyrology), Historical Demography, Philology, Philosophy, Religion, Theology

Please direct any editorial inquiries including submission inquiries to Elizabeth DePalma Digeser via e-mail at edepalma@history.ucsb.edu

Via: AncientEsotericism.org :: Network for the Study of Esotericism in Antiquity

Platonism and Neoplatonism in Numen

The new issue of Numen (volume 63, issues 2-3) features a number of articles on later Platonism and religion in late antiquity. Looking forward to digging into them. The TOC is below, or see the issue online here.

The new issue of Numen (volume 63, issues 2-3) features a number of articles on later Platonism and religion in late antiquity. Looking forward to digging into them. The TOC is below, or see the issue online here.

• Divine Word and Divine Work: Late Platonism and Religion

  • Authors: Taneli Kukkonen and Pauliina Remes
  • Source: , Volume 63, Issue 2-3, pages: 139 –146

• Post-Hellenistic Philosophy, Neoplatonism, and the Doxastic Turn in Religion: Continuities and Ruptures in Ancient Reflections on Religion

  • Author: Tuomo Lankila
  • Source: , Volume 63, Issue 2-3, pages: 147 –166

• Socrates’ Debt to Asclepius: Physicians and Philosophers with Asclepian Souls in Late Antiquity

  • Author: Svetla Slaveva-Griffin
  • Source: , Volume 63, Issue 2-3, pages: 167 –195

• Divine or Human Images? Neoplatonic and Christian Views on Works of Art and Aesthetics

  • Author: Arja Karivieri
  • Source: , Volume 63, Issue 2-3, pages: 196 –209

• Byzantine Visual Culture: Conditions of “Right” Belief and Some Platonic Outlooks

  • Author: Anne Karahan
  • Source: , Volume 63, Issue 2-3, pages: 210 –244

• Christianity’s Content: (Neo)Platonism in the Middle Ages, Its Theoretical and Theological Appeal

  • Author: Willemien Otten
  • Source: , Volume 63, Issue 2-3, pages: 245 –270

• Al-Ghazālī on the Origins of Ethics

  • Author: Taneli Kukkonen
  • Source: , Volume 63, Issue 2-3, pages: 271 –298

• Synesius of Cyrene and the American “Synesii”

  • Author: Jay Bregman
  • Source: , Volume 63, Issue 2-3, pages: 299 –323

  Via: AncientEsotericism.org :: Network for the Study of Esotericism in Antiquity

Η ενότητα της ελληνικής παιδείας προς χάριν ενός απώτατου σκοπού

Πορτραίτο του Ιουλιανού σε χάλκινο νόμισμα
από την Αντιόχεια, 360-363.

«Από τη μελέτη των γραφών μας ο καθένας θα γινόταν καλύτερος ακόμα κι αν εστερείτο παντελώς φυσικής ικανότητας. Ένας άνθρωπος όμως προικισμένος από τη φύση, που επιπλέον θα τύχει της ημετέρας παιδείας, δεν είναι τίποτε λιγότερο για την ανθρωπότητα από δώρο των θεών, είτε γιατί θ' ανάψει το φως της επιστήμης είτε γιατί θα ιδρύσει κάποιο πολιτικό σύστημα, είτε γιατί θα τρέψει σε φυγή στρατιές πολεμίων είτε γιατί, εξερευνώντας γη και θάλασσα, θ' αποδείξει μ' αυτόν τον τρόπο την ηρωική του φύση».

Ιουλιανός, Κατά Γαλιλαίων 229de.  

Τα μόνα ασφαλή αγαθά της ζωής

«Ο Θεμίστιος ήξερε, εξίσου καλά με τους σύγχρονούς του ασκητές της ερήμου, πως τα μόνα αγαθά που κατέχει κανείς με ασφάλεια σ' αυτή τη ζωή ανήκουν στον πνευματικό και -ακόμη περισσότερο- στον μεταφυσικό χώρο».

Πολύμνια Αθανασιάδη, Ιουλιανός. Μια Βιογραφία, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2005, 146.

New edition of the Refutation of All Heresies

One of the most important ancient Christian sources regarding not only Gnosticism, but Elchasai and the Elchasaites, Orphism, Pythagoreanism, and much, much more is the anonymous Refutation of All Heresies. Scholars familiar with the work know the commonly used Greek text (of Marcovich) to be deficient due to the editor's zeal for emendation; meanwhile, the English translation in the Anti-Nicene Fathers series (accessible onlinehere) is not only completely unreliable, but uses a different numbering scheme than we find in Marcovich. A totally revised critical edition of the Greek and English alike has been a desideratum for a long time, and M. David Litwa (U. Virginia) has delivered the goods in this wonderful new edition published by the Society of Biblical Literature. More information is available here.

Via: AncientEsotericism.org :: Network for the Study of Esotericism in Antiquity

Stroumsa reviews Athanassiadi, Mutations of Hellenism at BMCR

Bryn Mawr Classical Review has just published Guy Stroumsa's review of Polymnia Athanassiadi's recent collection of studia minora, Mutations of Hellenism in Late Antiquity. You can read the review here. From the publisher's website:

• The 21 studies in this volume, which deal with issues of social and intellectual history, religion and historical methodology, explore the ways whereby over the course of a few hundred years -roughly between the second and the fifth centuries A.D.- an anthropocentric culture mutated into a theocentric one. Rather than underlining the differences between a revamped paganism and the emergent Christian traditions, the essays in the volume focus on the processes of osmosis, interaction and acculturation, which shaped the change in priorities among the newly created textual communities that were spreading across the entire breadth of the late antique oecumene. The main issues considered in this connection include the phenomena of textuality and holy scripture, canonicity and exclusion, truth and error, prophecy and tradition, authority and challenge, faith and salvation, holy places and holy men, in the context of the construction of new orthodox readings of the Greek philosophical heritage.Moreover the volume suggests that intolerant attitudes, which form a characteristic trait of monotheisms, were not an exclusive preserve of Christianity (as the Enlightenment tradition would insist), but were progressively espoused by pagan philosophers and divine men as part of the theory and practice of Hellenism’s theological koine. Efforts to establish the monopoly of a revealed truth against any rival claims were transversal to the textual communities which emerged in late antiquity and remodelled the intellectual and spiritual landscape of the Greater Mediterranean.
• Contents: Introduction. Methodological Concerns: Antiquité tardive: construction et déconstruction d’un modèle historiographique; The oecumenism of Iamblichus: latent knowledge and its awakening. A Religious Koine: Hellenism: a theological koine; The gods are God: polytheistic cult and monotheistic theology in the world of late antiquity; Apamea and the Chaldaean Oracles: a holy city and a holy book; Canonizing Platonism: the fetters of Iamblichus; The creation of orthodoxy in Neoplatonism; A contribution to Mithraic theology: the Emperor Julian’s Hymn to King Helios; Le traitement du mythe: de l’empereur Julien à Proclus. Prophecy and Revelation: Philosophers and oracles: shifts of authority in late paganism; The fate of oracles in late antiquity: Didyma and Delphi; Dreams, theurgy and freelance divination: the testimony of Iamblichus; The Chaldaean Oracles: theology and theurgy; Byzantine commentators on the Chaldaean Oracles: Psellos and Pletho. ΘΕIΟΣ ANHΡ: Ascent to heroic or divine status in late antiquity: continuities and transformations; The divine man of late Hellenism: a sociable and popular figure; Julian the Theurgist: man or myth?. Dissidence and Persecution: Persecution and response in late paganism: the evidence of Damascius; Who was Count Zosimus?’; Christians and others: the conversion ethos in late antiquity. Envoi: From polis to Theoupolis: school syllabuses and teaching methods in late antiquity. Index.
• About the Author: Polymnia Athanassiadi is Professor of Ancient History at the University of Athens, Greece. 

Via AncientEsotericism.org :: Network for the Study of Esotericism in Antiquity.

Interview with Andreas Manos on neoplatonism (in Greek)

BSB Shelfmark Cod.graec. 449

Ο αρχιεπίσκοπος του Έστεργκομ (Esztergom) Ματθίας Κορβίνους (Matthias Corvinus) της Ουγγαρίας (1443-1490), υπό την επίδραση του ιταλικού ουμανισμού και του καθοδηγητή του και συλλέκτη βιβλίων Γιάνος Βιτέζ (János Vitéz), ανέπτυξε ένα πάθος για τα βιβλία και τη μάθηση. Όταν εκλέχτηκε βασιλιάς της Ουγγαρίας το 1458 σε ηλικία 14 ετών, ο Κορβίνους κέρδισε μεγάλη αναγνώριση για τις μάχες του εναντίον των Οθωμανών Τούρκων και την αγάπη του για τα γράμματα. Έτσι δημιούργησε τη Bibliotheca Corviniana, μια από τις καλύτερες βιβλιοθήκες της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Μετά τον θάνατό του, και ιδιαίτερα μετά την κατάκτηση της Βούδας από τους Τούρκους το 1541, η βιβλιοθήκη διασκορπίστηκε και μεγάλο μέρος της συλλογής καταστράφηκε, ενώ οι διάφοροι τόμοι της βρέθηκαν διάσπαρτοι σε όλη την Ευρώπη. 
       Ο κώδικας με τις Εννεάδες του Πλωτίνου, ένα από τα οκτώ χειρόγραφα που βρίσκονταν αρχικά στη Bibliotheca Corviniana σήμερα φυλάσσεται στην Κρατική Βιβλιοθήκη της Βαυαρίας. Ο κώδικας αντιγράφτηκε από δύο διαφορετικούς γραφείς, οι οποίοι είναι επαρκώς γνωστοί στη σύγχρονη βιβλιογραφία. Ο κώδικας πιθανότατα αγοράστηκε από τον Κορβίνους αμέσως μετά από τη δημιουργία του. Η Συλλογή της Bibliotheca Corviniana καταγράφηκε ως παγκόσμια κληρονομιά της ανθρωπότητας από την UNESCO το 2005. Έχει κανείς την πολυτέλεια να ξεφυλλίσει το ψηφιακό αντίγραφο του χειρογράφου των Εννεάδων από εδώ.

Πηγή: World Digital Library.
Μτφρ. Κατελής Βίγκλας