New translation of Calcidius

Medieval manuscript of Calcidius' Latin
translation of Plato's Timaeus.

John Magee's new translation of the fourth-century Latin commentary of Calcidius on Plato's Timaeus has now appeared, courtesy of Harvard University Press. Check it out here. This should be a very useful resource for anybody tangling with ancient philosophy.

More details from HUP: "Until the Renaissance, the work of Calcidius offered the medieval West almost the only direct access to Plato’s corpus not dispersed in fragments. In the 4th century CE, Calcidius translated into Latin an important section of Plato’sTimaeus, complemented by extensive commentary and organized into coordinated parts. The first part is broadly devoted to the architecture of the world, to its intelligible structure. The second delves into the nature of the living creatures that inhabit it. This basic division subsequently informed the sense of macrocosm and microcosm—of the world and our place in it—which is prevalent in western European thought in the Middle Ages. At the same time, this medieval volume altered perspectives on Plato by drawing on other philosophical traditions, particularly the Stoic and Peripatetic, while including Judeo-Christian cosmology and anthropology. The present edition provides the first English translation of Calcidius’s work."

Divination & Theurgy in Neoplatonism

A new book is out which may be of interest to readers which examines divination and theurgy in Neoplatonism. The book is authored by Crystal Addey and a full review (by Ilinca Tanaseanu-Doebler) was recently posted at the Bryn Mawr Classical Review.

Here is a brief excerpt of the review:

"The study offers a good overview of the ongoing discussion about ritual and religion in early Neoplatonism. Its perspective offers a fresh approach to the general question of theurgy and philosophy by focusing on a specific complex of ritual practices. Thus, it enables a more nuanced discussion and a better understanding of the detailed workings of Neoplatonic discourse on rituals."

Via AncientEsotericism.org :: Network for the Study of Esotericism in Antiquity

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ

Μορφή ιερέα που αποδίδεται στον Ιουλιανό.

«Οι ανθρώπινοι όμως πολιτισμοί είναι εύθραυστες οντότητες υποκείμενες σε διαρκείς προκλήσεις, ενώ η Αδράστεια καραδοκεί στήνοντας τους παγίδες. Αν δεν κατορθώσουν να ανταποκριθούν στις πιέσεις που τους κυκλώνουν μένοντας πιστοί στο πνεύμα της παράδοσής τους, τότε οι πολιτισμοί αρχίζουν να εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα κόπωσης και νόσου. Για τον Ιουλιανό η ύπαρξη μιας πλατωνικής Ιδέας –ενός αιώνιου προτύπου– για κάθε επίγειο πολιτισμό, και η αυτονόητη ευθύνη του έθνους να μείνει πιστό σ’ αυτό το πρότυπο, αποκλείουν την έννοια της παρακμής ως αναφαίρετου επακόλουθου της ιστορικής εξέλιξης. Αν η ιστορία της ανθρωπότητας βρίθει από παραδείγματα πολιτισμών που δεν κατόρθωσαν να διατηρήσουν την επαφή με την παράδοσή τους, αυτό οφείλεται σε παραβάσεις και εγκλήματα που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Σύμφωνα με την ανάλυση του Ιουλιανού, τα άτομα που, εθελημένα ή αθέλητα, προσβάλουν την εθνική τους παράδοση είναι οι τραγικοί ήρωας που με τις πράξεις τους επισύρουν στον εαυτό τους, στους απογόνους, αλλά και σε ολόκληρο το έθνος τους την ουράνια νέμεση. Αλλά σ’ αυτό το δράμα της ανθρώπινης ιστορίας υπάρχει πάντα η δυνατότητα κάθαρσης. Συχνά, την κρίσιμη ακριβώς στιγμή, εμφανίζεται ο λυτρωτής που θα σώσει τη φυλή του από την καταστροφή εναποθέτοντας τον κλονισμένο της πολιτισμό πάνω στα αρχικά θεμέλιά του».

Πολύμνια Αθανασιάδη, Ιουλιανός. Μια Βιογραφία, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2005, 235.