.jpg) |
Εικόνα από το έργο του Τομπίας Σουτς (Tobias Schutz), Αρμονία του Μακρόκοσμου με τον Μικρόκοσμο (1657) |
Στα Ερμητικά Κείμενα, υπάρχει ένα σημείο όπου
ο μυημένος συνειδητοποιεί το όφελος που αποκόμισε από τον καθοδηγητή Ποιμάνδρη:
«Αν δεν εξισώσεις τον εαυτό σου με τον θεό, δεν θα
κατανοήσεις τον θεό: διότι το όμοιο γίνεται κατανοητό με το όμοιο. Αύξησε τον
εαυτό σου σε μέγεθος χωρίς μέτρο, βγες από το σώμα, ύψωσε τον εαυτό σου έξω από
τον χρόνο, γίνε Αιωνιότητα, τότε θα κατανοήσεις τον θεό. Πίστεψε ότι τίποτε δεν
είναι αδύνατο για εσένα, σκέψου τον εαυτό σου αθάνατο και ικανό να κατανοήσεις
τα πάντα, όλες τις τέχνες, τις επιστήμες και τη φύση κάθε ζωντανού όντος.
Υψώσου ψηλότερα από το πιο υψηλό ύψος, και κατέβα χαμηλότερα από κάθε βάθος. Με
τις αισθήσεις σου γνώρισε κάθε πλάσμα της δημιουργίας, της φωτιάς, του νερού,
του ξηρού και του υγρού, φαντάσου ότι βρίσκεσαι παντού, στη γη, στη θάλασσα,
στον ουρανό, ότι δεν γεννήθηκες ακόμη στην κοιλιά της μητέρας σου, όντας νέος,
γέρος, νεκρός, πέραν του θανάτου. Αν κατανοήσεις τα πάντα μεμιάς, χρόνους,
τόπους, πράγματα, ποιότητες, ποσότητες, τότε θα κατανοήσεις τον θεό».
Μτφρ. Κατελής Βίγκλας
Πρβλ. I. Rameli (επιμ.), Corpus Hermeticum. Βompiani, Μιλάνο 2006, σ. 312-314.
